راستش؛تا یک ساله شدن این وبلاگ حدود یک ماهی مانده؛ولی این و آن نداریم که!
پنجم فروردین 94 بود که همین وبلاگ را در میهن بلاگ تاسیس کردم! و یک ماه بعد؛کوچ کردم و به بیان آمدم! (ابزار مهاجرت بیان!)
راستش را بخواهید؛طعم وبلاگ نویسی را از همان زمان ها بود که چشیدم!
تا پیش از اردیبهشت،وبلاگ که می نوشتم؛دلنوشته های دیگران را کپی می کردم و آنچه را که با افکار و حالاتم بیشتر جورد در می آمد؛پست می کردم...چه کار سخیفی!
ولی از همان زمان؛آرام آرام رویه تغییر کرد و من هم به جامعه ی دوست داشتنی وبلاگ نویسان پیوستم!
از دید من؛وبلاگ نویسی مقدس ترین کاری ست که هنوز هم در فضای مجازی رواج دارد...یک وبلاگ شاید زرق و برق یک پیج پرطرفدار شبکه های اجتماعی را نداشته باشد؛ولی همین صفحه ی ساده،تنها جایی ست که ساخته شده برای از دل نوشتن...و همان طور که از قدیم هم گفته اند؛از دل برآید لاجرم دل نشیند...
و من همچنان پس از یک سال؛هم رمز وبلاگم را به یاد دارم(وبلاگ های قبلی؛به علت فراموشی رمز عبور پس از مدتی،از بین رفتند!) و هم هر روز بارها به آن سر می زنم...! و البته «دوستانی [دارم] بهتر از آب روان»...
+امیدوارم تا یک سالگی واقعی وبلاگ؛زنده باشم! :)
